Zo’n 75 hulpverleners waren dinsdag 25 oktober aanwezig op de vierde SZN-studiebijeenkomst ‘Loyaliteit & Eigen Kracht’ in Amsterdam. Op een zeer gevarieerde bijeenkomst bekeken familietherapeut Else-Marie van den Eerenbeemt en Spirit-regiomanager Lineke Joanknecht ieder vanuit een eigen invalshoek de context van dak- en thuisloze jongeren.


Van den Eerenbeemt: “Familie duurt een leven lang, en een kind blijft altijd loyaal, wat de ouders het ook aandoen.” Ze vertelde over deze loyaliteits-zijnstoestand die wellicht nog de enige vertrouwensbron in dit leven is voor dak- en thuisloze jongens en meiden. “Het kind heeft ogenschijnlijk niet veel liefde en aandacht gekregen in dit leven, maar wil wel zèlf geven. Ze haalde legio voorbeelden aan. Van het meisje op station Hilversum dat altijd met plastic tassen op het perron stond. Hulpverleners in de rij om haar te helpen sjouwen. Totdat iemand haar hielp met eten koken voor haar behoeftige moeder. Zo ontstond er weer contact met haar. “Probeer altijd een kind aan te zetten tot kleine bewegingen”, hield ze de aanwezige hulpverleners daarom voor.
Hoezeer de buitenwereld (en hulpverleners) ook scheldt op de ouders, het kind verdedigt ze uiteindelijk altijd. Van den Eerenbeemt: “Ik heb het zelden meegemaakt dat een kind het zijn of haar ouders later betaald zet!”
Lineke Joanknecht ging na de pauze nader in op de Eigen Kracht Conferentie (EKC), een besluitvormings- en samenwerkingsmodel dat zich eveneens richt op de omgeving van jongeren. Kortgezegd komt het erop neer dat professionele jeugdhulpverleners niet langer zelf beslissen wat er met de jongere moet gebeuren. De desbetreffende jongere beslist zelf, en komt tot deze keuze via een Eigen Kracht-Conferentie. Een speciaal getrainde coördinator zoekt in acht weken tijd samen met een jongen of meisje mensen in de omgeving die dichtbij staan en te vertrouwen zijn (ouders, familie, vrienden, hulpverleners etc.) en belegt met allen een Conferentie. De houding op zo’n bijeenkomst moet positief zijn. “Met mensen de schuld geven kom je niet ver”, aldus Joanknecht. “Het moet een soort familiebijeenkomst zijn, met eten en tradities eromheen.”
Er wordt op zo’n bijeenkomst een plan van aanpak gemaakt waarin de jongere, de hulpverleners en het netwerk om de jongere heen afspraken maken. Voor meer informatie: www.eigen-kracht.nl