De hulpverlening schat het aantal dak- en thuisloze jongeren op meer dan het drievoudige dan de geschatte 6000 in het rapport van de Algemene Rekenkamer. Volgens hulpverleners liggen ook de schulden van deze groep jongeren inmiddels drie keer zo hoog (35.000 euro!). Door inkrimping van AWBZ zullen zwerfjongeren het nog moeilijker krijgen met alle gevolgen van dien. Lees hierover in de Volkskrant van zaterdag 22 november.
Uit `de Volkskrant` – gepubliceerd op 22 november 2008 07:00
‘Meer jongeren dakloos dan gedacht’
Van onze verslaggeefster Sjoukje Budde
AMSTERDAM/LEEUWARDEN – Het aantal dakloze jongeren in Nederland is veel groter dan tot nu toe werd aangenomen, terwijl het aantal opvangplaatsen wordt bedreigd door bezuinigingen. Bovendien worden de problemen waar de jongeren mee te kampen hebben steeds ingewikkelder. Met name de hoog oplopende schulden baren hulpverleners zorgen.
Dat blijkt uit een rondgang langs instanties die opvang voor zwerfjongeren aanbieden. Aanleiding is de aangekondigde verschraling van de AWBZ en het plan de bijstand en huursubsidie voor jongeren onder de 27 af te schaffen.
De organisaties lopen vooruit op een rapport van de Algemene Rekenkamer, dat half december wordt verwacht. Een jaar geleden berekende de rekenkamer dat het aantal was opgelopen tot zesduizend. Dat is volgens betrokkenen veel te laag ingeschat.
Zo vreest Susanne Ledeboer van de Kessler Stichting dat die schatting te laag is, omdat het alleen al in haar regio Den Haag gaat om vele honderden jongeren. Kees van Anken, directeur van opvangorganisatie Zienn en bestuurslid van de Stichting Zwerfjongeren Nederland denkt dat het om twee tot drie keer zoveel jongeren gaat.
Begeleiders zien bovendien dat de problemen waarmee de jongeren te kampen hebben ingewikkelder zijn geworden. ‘De maatschappij stelt steeds hogere eisen en jongeren met een sociale of emotionele achterstand vallen sneller buiten de boot’, aldus Ledeboer. Verreweg het grootste probleem vormen de hoge schulden. Vier jaar geleden schrok Appie Bles, interventiemedewerker jongeren van Zienn, nog van 10 duizend euro. ‘Nu ligt de gemiddelde schuld rond de 35 duizend euro. Ik ken ook jongeren die op hun twintigste meer dan 100 duizend euro schuld hebben.’
De ervaring van Femke den Hoed van opvang PerspeKtief in Delft is dat de jongeren geen financiële opvoeding hebben gehad. ‘Vaak hebben ze maanden geen huur, verzekeringspremies en rekeningen betaald. Bovendien zijn ze gevoelig voor groepsdruk en laten ze zich overhalen telefoonabonnementen voor anderen af te sluiten of een auto op hun naam te schrijven. Gigantische telefoonrekeningen, boetes en wegenbelasting worden nooit terugbetaald.’
In de opvanghuizen krijgen de jongeren naast bed, brood en bad ook begeleiding naar school, werk en hulpinstanties. Financiële opvoeding vormt een belangrijk onderdeel. ‘Een woning alleen is niet genoeg. Zonder begeleiding, verandert er niks’, aldus Ledeboer.
De hulp valt vanaf januari niet langer onder de AWBZ. Of gemeenten dit kunnen opvangen, is de vraag? Gevreesd wordt dat jongeren zonder steun zullen verdwalen in de jungle van wetten en regelingen en zullen terugvallen in hun oude, vaak criminele gedrag. ‘De criminaliteit investeert nou eenmaal meer in deze zwakke jongeren dan onze overheid’, aldus Bles.
‘Dit kabinet zegt wel dat ze jongeren zo belangrijk vinden’, zegt Smidts, ‘maar met dit pakket maatregelen wordt deze extreem kwetsbare groep, gemeen hard getroffen.’
Richard (23) werd dakloos
Het begon met rood staan bij de bank en het lenen van vrienden en dubieuze geldverstrekkers. Daarna lichtte Richard (23) personen voor duizenden euro’s op. Dat geld verdween bij Holland Casino en op illegale gokavonden. Toen een van zijn medespelers alles verloor en door het lint ging, greep een ander een wapen en schoot de man in zijn borst. Richard:‘Toen besefte ik dat het zo niet langer kon. Hij liet alles achter om ergens anders opnieuw te beginnen. Maar zijn nieuwe huisbaas ontdekte zijn gokschuld van 60 duizend euro en stuurde een sms. ‘Je spullen staan op straat.’ Nu huurt hij voor 435 euro een kamer in het Huis voor Jongeren (een project van Zienn) en begeleidt zijn coach hem bij het aflossen van zijn schulden, zijn gokverslaving en het vinden van een baan. ‘Zonder die hulp red ik het niet. Als dat wegvalt, ga ik weer mensen oplichten. Dat lukt me wel.’
